“Ast mei in minske praatst yn in taal dy’t er ferstiet dan komt it yn syn holle. Ast mei him praatst yn syn eigen taal dan rekket it yn syn hert.” (Nelson Mandela)

Op 16 november 1951 werd er een strijd uitgevochten om de positie van taal: de moedertaal, de taal van het openbaar bestuur. Politicus en journalist Fedde Schurer moest zich in het Paleis van Justitie verantwoorden voor een hoofdredactioneel artikel waarin hij protesteerde tegen het verbod Fries te spreken in de rechtszaal. Buiten werden knuppels, motoren met zijspan en waterkannonnen ingezet om de demonstranten te bestrijden. De dag werd al snel bekend als Kneppelfreed (Knuppelvrijdag) en kreeg landelijke aandacht. Dit was het begin van de emancipatie van het Fries.

Zeventig jaar later is Kneppelfreed de aanleiding voor een bijzondere voorstelling. De voorstelling heeft de vorm van een bijzondere rechtszaak en voert de toeschouwer door de tijd langs drie rechtszaken waarin de taal een rol speelt. Het gaat daarin niet alleen over het Fries maar ook over diversiteit in het algemeen. Het betoog van mr. Abel Hertzberg uit 1951 is nog altijd prikkelend actueel.

Kneppelfreed is een coproductie van Pier21 en de Harmonie.

De voorstelling is net als de historische rechtszaken zowel Fries- als Nederlandstalig. In hetzelfde imposante Paleis van Justitie.

(Pier21, 2021)

|Spilers: Joke Tjalsma, Theun Plantinga, Ali Zijlstra en Martijn De Rijk, Pietsje de Groot, Emmely Evers |Skriuwer: Bouke Oldenhof |Regisseur: Sjoeke-Marije Wallendal |Artistike lieding: Jos Thie |Kreatyf produsint: David Lelieveld |Kostúmûntwerp: Mathilde van der Hoop |Fotograaf: Lucas Kemper

Previous
Previous

styling campagnebeeld Under wetter, Tryater (2022)

Next
Next

Vader en zoon, Tryater (2021)